Lancering van de EUROPEAN DISABILITY CARD op 19 oktober 2017

Een persoon met een handicap zijn, telkens opnieuw zijn toestand moeten uitleggen of zelfs zijn stoornis moeten rechtvaardigen, enkel en alleen om hulp, een aangepaste dienstverlening of een verminderd tarief te vragen, is psychologisch zwaar, en bevordert geenszins de deelname van personen met een handicap aan het maatschappelijk leven.

Als een van de grondleggers van de Europese Unie heeft België zich nochtans ertoe verbonden het vrije verkeer van al zijn burgers te bevorderen. Door het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap in 2009 te ratificeren, bevestigde België ook opnieuw zijn verbintenis om de leefomgeving in België toegankelijker te maken voor alle personen met een handicap, ongeacht hun handicap en hun noden.

Personen met een handicap vragen geen extra rechten; zij willen hun rechten net als de andere burgers uitoefenen en deelnemen aan het maatschappelijk leven. Studenten of ouderen moeten gewoon een bewijs voorleggen om recht te hebben op bepaalde voordelen. Personen met een handicap daarentegen moeten aantonen dat zij een handicap hebben, vooral wanneer deze niet zichtbaar is, om dan te horen te krijgen dat bepaalde stoornissen niet erg genoeg zijn of niet in aanmerking komen voor bepaalde voordelen.

Dit is onaanvaardbaar, des te meer wanneer de persoon door een officiële organisatie als persoon met een handicap erkend werd.

 

In 2009 stelde het BDF deze situatie aan de kaak en stelde het tegelijk voor een erkenningskaart uit te werken, volgens zeer eenvoudige principes:

1. een duidelijk en eenduidig instrument, dat door iedereen erkend wordt;
2. een onomstotelijk bewijs van het bestaan van de handicap;
3. de erkenning van de handicap door het land dat de kaart uitreikt;
4. de onderlinge erkenning van de kaart door de landen;
5. een uitsluitend op vrijwillige basis eenvoudig te gebruiken kaart;
6. een niet-discriminerende oplossing: dezelfde voordelen op hetzelfde grondgebied voor alle personen met een handicap, ongeacht hun handicap, leeftijd, nationaliteit, …

Het BDF heeft zijn project, dat geleidelijk aan in verschillende nationale en Europese vergaderingen – voornamelijk door het European Disability Forum – onderschreven werd, vastberaden gepromoot. In die mate dat de Commissaris voor Sociale Zaken, Marianne Thyssen, in 2015 het startschot gaf voor het project op Europees niveau. België ging ermee akkoord de European Disability Card op zijn grondgebied uit te werken. http://bdf.belgium.be/nl/thema-s/lancering-van-de-european-disability-card-op-19-oktober-2017.html

Opmerkelijk veel personen met een handicap hebben meegewerkt aan het project: tijdens regelmatige raadplegingen konden het BDF en de Nationale Hoge Raad voor personen met een handicap aangeven wat de noden van de betrokkenen waren, onder meer op het vlak van de informatie-instrumenten (brochures, website, …). Voor meer informatie over het gebruik van de kaart: http://www.eudisabilitycard.be 

Op 19 oktober hebben de 5 ministers bevoegd voor de inclusie van personen met een handicap op federaal niveau en in de deelgebieden de kaart, de voorwaarden voor het verkrijgen en het gebruik ervan voorgesteld. Dit gebeurde in aanwezigheid van Europees Commissaris voor Sociale Zaken, mevrouw Thyssen, het maatschappelijk middenveld en aanbieders van culturele, toeristische en vrijetijdsactiviteiten.

Sinds 19 oktober kan iedere persoon met een handicap die door een van de 5 handicapadministraties erkend is, de European Disability Card aanvragen. Voor meer informatie over de voorwaarden voor het indienen van een aanvraag: http://www.eudisabilitycard.be 

De European Disability Card is essentieel voor toegankelijkheid. Heel wat aanbieders van sport-, vrijetijds- en cultuuractiviteiten hebben te kennen gegeven hier belang bij te hebben, en kiezen resoluut voor toegankelijkere activiteiten en diensten.

Het schip is te water gelaten en moet nu op dreef komen. Het biedt heel wat kansen op zelfontplooiing voor personen met een handicap, maar ook mogelijkheden voor economische ontwikkeling voor zeer veel dienstverleners, ongeacht of zij al dan niet bewust gemaakt werden van het belang van toegankelijke infrastructuren en diensten voor personen met een handicap!

Laten we deze kans met beide handen grijpen!